De overgang van warm naar koud in Nederland is een fenomeen dat me altijd blijft fascineren. Het moment dat wordt aangekondigd dat de temperaturen de vijftien graden gaan passeren - dan gaan wij Hollandse fanaten los. Maar écht los. Hét moment dat Nederland in tweeën wordt gesplitst. De Nederlanders die de stoute slippers aantrekken en er vol voor gaan, en de Nederlanders die het nog veel te koud vinden. Is er eigenlijk een ander moment waarbij Nederland zo verdeeld is? Los van een spontaan pandemietje dan.
Zo ook, vandaag. De voorspelling was de deur nog niet uit, of de terrasstoelen en tafels werden de grote markt op geslingerd. De koude biertjes werden getapt, en de wijntjes geschonken. En ondanks dat het eigenlijk veel te koud is nog om op het terras te borrelen, gaan we. En we komen niet alleen, nee zeker niet - we komen in grote aantallen. Want we trommelen iedereen op. 'Het wordt morgen 15 graden,' berichten we massaal rond - alsof niemand anders op de hoogte is. Het is aan ons om het woord te verspreiden dat er weer buiten gedronken mag worden. Op een legale manier deze keer. En weet je, ik hou van die fanatiekelingen, want ik ben er zelf eentje van. Ik loop wellicht iets langer in die te warme winterjas dan dat ik voor een korte broek kies - maar een terrasfanatiekeling ben ik absoluut. Ook al zit ik te bibberen van de kou, opgeven is geen optie.
Maar nu, dé grote vraag die ik mijzelf elk jaar stel op het moment dat ik iemand buiten zie in winterkleding en daarnaast iemand zie lopen in een tropisch pak: Wat is volgens jullie nou écht het moment dat de Hollandse zomer is begonnen?
Laat het achter in de comments!
Comments